Urrejtja
Urrejtja është emocion njerëzorë që paraqitet si afekt i agresivitetit të mbledhur kundër një personi ose ndonjë grupi të shoqërorë (Popujve, pakicave, etj.).
Kur urrejtja i drejtohet pa marr parasysh motivet dhe paprekshmërinë e të urrejturit atëherë flitet për urrejtje qorre. Kjo urrejtje dallon nga urrejtja që rrjedhë i arsyetim i inatit. Shpesh inatosja me kalimin e kohës mblidhen dhe shpërthejnë nga një shkak i pavend në urrejtje.
Mirëpo ato edhe pa vetëdije mund të mblidhen dhe të përpunohen më tej në mënyrë shpirtërore ashtu që më vonë shpërthej me vend e pa vend. Urrejtja eshte nje ndjenje perbuzjeje shume e madhe,ndaj nje personi,ose diçkaje! I perket si perfundim nje deshire shkatarrimi te objektit (person ose diçka),per te cilin ndjejme neveri dhe hakmarrje. Urrejtja shume here eshte konsideruar si nje reaksion paragjykimi i ashtuquajtur "teper i drejte per ata qe e japin" ndaj nje situate te krijuar nga njerezit ose mjedisi qe na rrethon. Dhe pasi e marrim si te tille na duket e drejte te urrejme dhe na duket normale te reagojme dhe te bejme keq!
Por ne te vertete kjo lloj sjelljeje eshte gjykuar nga shume analiste dhe psikologe si diçka jo e drejte,e vjeter dhe teper paragjykuese.Urrejtja eshte e lindur dhe e percjelle nga shume epoka dhe eshte prezantuar gjithmone ne kendveshtrimin e nje reagimi te tmerrshem,shkatarrues dhe nje marrje lirie te tjetrit. Megjithate ne civilizimin e sotem,urrejtja konsiderohet pak me negative sesa konsiderohej me pare! Ne fjalorin tone te perditshem...."te urresh" eshte nje gjendje inati,e justifikuar ose shpjeguar nga nje reaksion te pakontrollueshem ndaj nje situate ose nje personi,i cili ka bere nje "gabim te papranueshem",nga ana e atij qe urren!
Urrejtja është emocion njerëzorë që paraqitet si afekt i agresivitetit të mbledhur kundër një personi ose ndonjë grupi të shoqërorë (Popujve, pakicave, etj.).
Kur urrejtja i drejtohet pa marr parasysh motivet dhe paprekshmërinë e të urrejturit atëherë flitet për urrejtje qorre. Kjo urrejtje dallon nga urrejtja që rrjedhë i arsyetim i inatit. Shpesh inatosja me kalimin e kohës mblidhen dhe shpërthejnë nga një shkak i pavend në urrejtje.
Mirëpo ato edhe pa vetëdije mund të mblidhen dhe të përpunohen më tej në mënyrë shpirtërore ashtu që më vonë shpërthej me vend e pa vend. Urrejtja eshte nje ndjenje perbuzjeje shume e madhe,ndaj nje personi,ose diçkaje! I perket si perfundim nje deshire shkatarrimi te objektit (person ose diçka),per te cilin ndjejme neveri dhe hakmarrje. Urrejtja shume here eshte konsideruar si nje reaksion paragjykimi i ashtuquajtur "teper i drejte per ata qe e japin" ndaj nje situate te krijuar nga njerezit ose mjedisi qe na rrethon. Dhe pasi e marrim si te tille na duket e drejte te urrejme dhe na duket normale te reagojme dhe te bejme keq!
Por ne te vertete kjo lloj sjelljeje eshte gjykuar nga shume analiste dhe psikologe si diçka jo e drejte,e vjeter dhe teper paragjykuese.Urrejtja eshte e lindur dhe e percjelle nga shume epoka dhe eshte prezantuar gjithmone ne kendveshtrimin e nje reagimi te tmerrshem,shkatarrues dhe nje marrje lirie te tjetrit. Megjithate ne civilizimin e sotem,urrejtja konsiderohet pak me negative sesa konsiderohej me pare! Ne fjalorin tone te perditshem...."te urresh" eshte nje gjendje inati,e justifikuar ose shpjeguar nga nje reaksion te pakontrollueshem ndaj nje situate ose nje personi,i cili ka bere nje "gabim te papranueshem",nga ana e atij qe urren!